ฝีดาษวานรกับฝีดาษคน แตกต่างกันอย่างไร

       โรคฝีดาษวานร เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัส orthopoxvirus เป็นโรคติดต่อระหว่างสัตว์และมีการแพร่เชื้อจากคนสู่คนแม้มีโอกาสน้อยแต่ก็สามารถเกิดขึ้นได้ โรคนี้พบมากในแอฟริกากลาง และตะวันตก โดยเชื้อไวรัสฝีดาษวานรเป็นเชื้อไวรัสสายพันธุ์ที่ใกล้เคียงกับเชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดโรคฝีดาษในคนและฝีดาษวัว พบในสัตว์หลายชนิด โดยเฉพาะสัตว์ตระกูลลิงและสัตว์ฟันแทะหลายชนิด เช่น หนู กระรอก กระต่าย เป็นต้น สัตว์ป่าและสัตว์เลี้ยงก็อาจติดเชื้อได้ รวมทั้งคนก็สามารถติดเชื้อนี้ได้เช่นกัน

ผู้ป่วยจะแสดงอาการของโรคฝีดาษวานรหลังติดเชื้อประมาณ 7-21 วัน โดยส่วนใหญ่จะหายจากโรคเองได้ มักพบอาการรุนแรงในกลุ่มเด็ก อาการป่วยคือ

•  มีไข้ หนาวสั่น
•  ปวดหัว เจ็บคอ ต่อมน้ำเหลืองโต (ต่อมน้ำเหลืองโต เป็นอาการสำคัญที่แตกต่างจากฝีดาษคน)
•  ปวดกล้ามเนื้อ ปวดหลัง
•  อ่อนเพลีย
•  จากนั้นประมาณ 1-3 วัน จะมีผื่นขึ้นบริเวณแขนขา และอาจจะเกิดบนหน้าและลำตัวได้ด้วย
•  จากผื่น จะกลายเป็นตุ่มหนอง
•  ในระยะสุดท้ายตุ่มหนองจะมีสะเก็ดคลุมแล้วหลุดออกมา

•   มีไข้สูง
•   รู้สึกไม่สบายตัว หนาวสั่น
•   ปวดศีรษะ
•   อ่อนเพลียอย่างรุนแรง
•   ปวดหลังอย่างรุนแรง
•   อาเจียน
•   มีผื่นสีแดงขึ้นลามไปทั่วทั้งตัว แล้วกลายเป็นตุ่มน้ำและตุ่มหนองตามลำดับ

ติดตาม โซเชียลเน็ตเวิร์ก ของเรา